Арцыбіскуп Юзаф Станеўскі, мітрапаліт Мінска-Магілёўскі, павіншаваў вернікаў са святам Божага Нараджэння
- Подписаться на
Глыбокапаважаныя святары, кансэкраваныя асобы, браты і сёстры!
«Хрыстус нарадзіўся — Бог аб’явіўся! Уславім Яго!» Гэтая радасная вестка гучыць сёння па ўсім свеце… Дарагія вернікі, таму і я, ваш брат і біскуп, з радасцю абвяшчаю праўду аб Нараджэнні Пана: Бог стаў чалавекам, Ён прыйшоў, каб пасяліцца сярод нас. Бог не дзесьці далёка ад нас — Ён блізка!..
Так учыніла Любоў
Мае дарагія! Абвяшчэнне таямніцы Божага Нараджэння — заўсёды новае і актуальнае, заўсёды дзіўнае і радаснае, таму што яно пераўзыходзіць усе нашыя самыя смелыя спадзяванні. Перш за ўсё таму, што гэта не проста чутка, а сапраўдны факт, гэта падзея, аб якой распавялі нам вартыя даверу сведкі, што на свае вочы ўбачылі Езуса з Назарэта…
Браты і сёстры, «слова сталася целам»! Слова і цела — гэта дзве супрацьлеглыя рэальнасці, таму слушна ў свой час папа Бэнэдыкт XVI задаў пытанне: «Як можа вечнае і ўсемагутнае Слова стаць слабым і смяротным чалавекам?» Адказ ёсць толькі адзін: так учыніла Любоў. Той, хто любіць, хоча ўсім дзяліцца са сваім любым, хоча быць у еднасці з ім. Таму ў Святым Пісанні паказваецца доўгая гісторыя любові Бога да свайго народа, любові, якая, па словах святога Яна Паўла II, «дасягнула сваёй вяршыні ў Езусе Хрысце».
«Слова сталася целам…» Святло гэтай праўды адкрываецца кожнаму, хто прымае яе з вераю, бо гэта вялікая таямніца Любові… Так было ў бэтлеемскую ноч, так ёсць і сёння…
Святло для супольнага шляху
Браты і сёстры, чаго сапраўды шукае нашае сэрца, як не праўды? Яе шукае кожнае дзіця, задаючы бацькам і выхавацелям шматлікія пытанні; яе шукае малады чалавек, які жадае знайсці глыбокі сэнс жыцця; яе шукаюць усе мужчыны і жанчыны, імкнучыся спраўляцца са сваімі абавязкамі ў сям‘і і на працы; яе шукае кожны пажылы чалавек, каб мець адчуванне паўнаты зямнога існавання…
Штогадовае святкаванне ўрачыстасці Божага Нараджэння — гэта святло для народаў, для супольнага шляху чалавецтва… Як мы ведаем, Яго валадарства не з гэтага свету, але яно важнейшае за ўсе зямныя валадарствы. Гэта як закваска для чалавецтва: калі б яе не было, не было б той магутнай сілы, якая кіруе намі ў супрацоўніцтве дзеля агульнага дабра і ў самаахвярным служэнні бліжняму. Вера ў Бога, які пажадаў падзяліцца з намі сваёй любоўю, пастаянна заахвочвае нас да ўдзелу ў гэтай Божай гісторыі збаўлення. Давайце разам сузіраць гэтую вялікую таямніцу любові, няхай нашыя сэрцы будуць асветленыя святлом, якое ззяе ў Бэтлеемскай стаенцы. Няхай святло Божага Нараджэння зноў заяснее і натхніць нас да пошукаў справядлівага і мірнага суіснавання…
Найвялікшая падзея
Божае Нараджэнне — гэта ўнікальная ўрачыстасць для сям’і. Гэта не свята прыбранай ялінкі ці зімовага сонцастаяння… Божае Нараджэнне — гэта найвялікшая падзея ў гісторыі чалавецтва, якой мы, вернікі, павінны быць заўсёды вернымі вестунамі. Мы павінны бараніць яе перад усялякімі спробамі секулярызацыі, бо хоць нараджэнне Месіі было вельмі чаканым, але яно поўнілася цяжкасцямі і выпрабаваннямі для Марыі і Юзафа: у Бэтлееме не было месца для Святой Сям’і, якая чакала нараджэння Езуса… Людзі не распазналі знакаў часу, знакаў прыйсця Месіі, і таму не клапаціліся аб тым, каб падрыхтаваць Яму месца ў сваіх дамах і ў сэрцах… Падзеі ў Бэтлееме ў святую ноч з’яўляюцца жывым і яскравым сведчаннем таго, што Пан Бог, якога людзі заўсёды ўспрымалі як «далёкага, пагружанага ў вечнасць на вышынях», увайшоў у гісторыю чалавецтва абсалютна незаўважаным. Месцам свайго нараджэння Ён выбраў убогі хлеў на ўскраіне чалавечага жыцця і паўсядзённых спраў. Таму Ён і сёння выбірае месцы далей ад людскога шуму, ад крыкаў і спрэчак аб тым, хто важнейшы і ў каго больш правоў. Бог выбраў месца, дзе пануе цішыня, дзе ніхто нікога не прыгнятае, дзе выразна чуваць Яго ціхі голас.
Несці ў свет Евангелле
Мае дарагія вернікі… Час абвяшчэння добрай навіны не можа скончыцца з завяршэннем нашага святкавання Божага Нараджэння. Несці ў свет Евангелле і практыкаваць яго неабходна кожны дзень: бацькі павінны рабіць гэта сваім адказным клопатам аб каталіцкім выхаванні дзяцей; моладзь і дзеці — вернасцю ў сяброўстве з Езусам і сумленным выкананнем сваіх абавязкаў; хворыя і церпячыя — ахвяраваннем сваіх цяжкасцяў Богу і яднаннем з Ім; урэшце, усе мы павінны старацца жыць згодна са сваім сумленнем і пакліканнем…
Свае пажаданні на радаснае святкаванне Урачыстасці Нараджэння Пана і на ўвесць Новы, 2024 год падмацоўваю пастырскім благаслаўленнем у імя Айца, і Сына, і Духа Святога. Амэн.
З пастырскага паслання арцыбіскупа Юзафа Станеўскага, мітрапаліта Мінска-Магілёўскага на Нараджэнне Пана
