1200 90

Как показал себя электробус «Белкоммунмаша» за год тестирования и эксплуатации

О достоинствах и недостатках электробусов — в репортаже корреспондента агентства «Минск-Новости».

Автономный и мобильный

На площадку диспетчерской станции «Серова» один за другим прибывают автобусы. На подзарядке под пантографом с поднятым токоприемником стоит желтый электробус, через пару минут появляется его «собрат» такого же цвета. Интересуюсь у водителей, какие же достоинства имеет инновационная техника «Белкоммунмаша».

Самое главное, на мой взгляд, в том, что они автономны, для них не нужна контактная сеть, и можно при необходимости воспользоваться любой дорожной полосой, — отметил Вячеслав, работающий на маршруте № 43Э «ДС «Серова» — ДС «Дружная».

Его коллега Дмитрий сегодня обслуживает маршрут № 59Э «ДС «Серова» — ул. Долгобродская». Кроме дежурного комплимента добавляет модели Е 433 Vitovt Max Electro еще несколько плюсов.

У этой «электрогармошки» плавное движение, — говорит он. — Она бесшумна, быстро набирает ход, мощный мотор позволяет двигаться с приличной для наземного транспорта скоростью, 65–70 км/ч. И салон вполне уютный.

Дмитрий опускает токоприемные «уши» электробуса с подзарядки и отправляется в очередной рейс.

IMG 0158

Стильный и бесшумный

На диспетчерскую станцию выруливает еще один электробус, но уже белого цвета, и сразу становится под пантограф. К слову, из 20 единиц этого вида транспорта, переданных в лизинг Троллейбусному парку № 2, лишь 2 белого цвета, а основную расцветку инновационных новинок определяли путем голосования минчане.

Водитель Алексей Русаков, как выяснилось в ходе беседы, в постсоветские годы успел поработать на троллейбусе ЗИУ-9 российского производства, а затем на белорусском АКСМ на маршрутах № 23, 24 и 5. В 2017-м начал тестировать электробус, а 12 мая в числе первых шоферов вышел уже на линию с пассажирами.

Конечно, эта техника имеет ряд преимуществ перед остальными видами наземного общественного транспорта, — считает Алексей. — Бесспорна ее экологическая составляющая на фоне дизельных автобусов, равно как и мобильность по сравнению с троллейбусами и трамваями, привязанными к контактным сетям и рельсам. Можно объехать затор, ДТП со сторонним транспортом и вообще передвигаться по любой полосе. Стильно оформлен салон, в котором к тому же оборудовано место для маломобильных граждан, а также родителей с колясками. Есть два USB-разъема и две розетки на 220 вольт. При желании можно подзарядить мобильник, например. Электробус оснащен 4 видеокамерами, 3 из них в салоне, 1 выведена на пантограф. Всё происходящее внутри и снаружи отображается на видеомониторе. Кабина шофера просторная. Одно пожелание к производителям — улучшить приборную панель. Как я, так и другие водители электробусов вряд ли захотели бы сменить этот транспорт на другого «железного коня». Горжусь, что в нашей стране производится такая современная техника!

Отправляемся в путь. Салон постепенно наполняется пассажирами.

Комфортный, просторный салон. Нравится и дизайн электробуса, — делится впечатлениями студент Александр.

Полностью согласна с парнем, — дополняет домохозяйка Екатерина. — Удобное расположение сидений, хороший обзор. Симпатичная цветовая гамма салона.

Выгодный и экономичный

Свою оценку электробусам дал и заместитель директора Троллейбусного парка № 2 «Минсктранса» по безопасности движения, техническому контролю и диагностике транспортных средств Денис Чимбур.

IMG 7342 CHimbur

Эксплуатационные характеристики электробусов примерно сопоставимы с сочлененными троллейбусами и автобусами, — вводит в курс дела Д. Чимбур. — У модели Е 433 Vitovt Max Electro вместимость — 150 пассажиров, 38 мест для сидения. Пока электробусы комплектуются китайскими конденсаторами и способны преодолевать на одной подзарядке около 20 км. Их ресурс рассчитан на 10 лет и на 10 тыс. подключений. Стоимость электробусов на порядок выше подобных по вместимости троллейбусов и автобусов. Однако в любом случае эта техника более выгодна, за ней будущее. В отличие от другого подвижного состава по ходу движения она сама вырабатывает электроэнергию, которая и поступает в накопитель. Экономия электричества существенная, не менее 20 %. А главное — для электробусов не нужно возводить дорогостоящие и трудоемкие в содержании и ремонте контактные сети.

Специфика обслуживания и подготовки к рейсу, как оказалось, особо не отличается от другого наземного транспорта, за исключением подзарядки в депо. Тестировать модель Е 433 Vitovt Max Electro стали в конце марта, в середине мая — эксплуатировать. Вначале — на троллейбусном маршруте № 59, позже — на 43-м. Сейчас обкатку проходит еще один электробус — по проспекту Победителей на автобусном маршруте № 1 «Вокзал — Веснянка», причем вместе с пассажирами.

— За год использования инновационной техники случилась лишь одна серьезная авария, — продолжает собеседник. — У грузовика, буксирующего экскаватор, разошлось прицепное устройство. Он пропорол обшивку электробуса, который затем был отправлен в ремонт на «Белкоммунмаш». Было еще несколько ДТП с их участием, но незначительные, с царапинами и вмятинами, и без пострадавших. За указанный период также произошли два возгорания в вентиляционной системе, расположенной на крыше. После этого она была демонтирована на всех 20 единицах и отправлена на завод на доработку. В процессе эксплуатации электробусов мы уже обратили внимание их производителей на доработку отопителей салона, на конструкцию и малый объем топливных баков. Надеюсь, наши пожелания будут учтены.

О планах рассказал генеральный директор «Минсктранса» Леонтий Папенок:

IMG 6900 Papenok

До апреля следующего года в распоряжение нашего предприятия поступит еще 60 электробусов двух моделей — короткие и «гармошки». Скорее всего, они будут базироваться в «Уручье-2», на ул. Гинтовта, где в конце мая начнем достраивать автопарк. Готовность данного объекта на сегодня составляет 85 %. Планируется, что часть инновационной техники будет использоваться и по направлению движения автобуса маршрута № 100 по пр. Независимости до спорткомплекса в Уручье, который будет задействован в будущем году во II Европейских играх. Уже прошел тестовый заезд электробуса с пассажирами до 9-го километра.

Фото автора

telegram
Yandex Zen logo
Goolge logo
ГІСТОРЫЯ АДНОЙ КАРЦІНЫ. «Пайшоў з жыцця з імем нашага песняра…». Апошні твор Барыса Аракчэева

Апошні твор жывапісца і педагога Барыса Аракчэева — «Янка Купала ў гады Вялікай Айчыннай вайны». Пасля ягонай смерці малодшая дачка — мастак, ілюстратар дзіцячых кніг, куратар Аксана Аракчэева ў 2014 годзе падарыла Дзяржаўнаму літаратурнаму музею Янкі Купалы карціну і два эскізы. Якую гісторыю скрывае ваеннае палатно з выявай беларускага песняра — у матэрыяле карэспандэнта агенцтва «Мінск-Навіны».

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 53 29 896

Настаўнікі

Барыс Аракчэеў нарадзіўся ў Яраслаўлі, але сваё жыццё прысвяціў Мінску. Ён, пятнаццацігадовы юнак, сустрэў вайну ў роднай вёсцы Турбанава. Барыс — адзіны карміцель у сям’і. Бацькі не было ў жывых, маці — інвалід, два малодшыя браты і дзве сястры. Працаваў у калгасе, і ў канцы 1943 года дабіўся таго, каб яго прызвалі ў Чырвоную Армію. З Кірава ў 1944 годзе адправілі ў Беларусь. Служыў у Бабруйску, а пасля перамогі — чарцёжнікам аператыўнага ўпраўлення штаба Беларускай ваеннай акругі ў Мінску. У той жа час пачаў наведваць заняткі ў студыі Валянціна Волкава.

Аднойчы Барыс Аракчэеў пісаў эцюд у Цэнтральным дзіцячым парку імя Максіма Горкага. Да яго падыйшлі Валянцін Волкаў і Віталь Цвірка. Апошні сказаў: «Адзіны салдат піша, а мастакоў няма. Малайчына, паступай у вучэльню — дзверы адчынены». А яму яшчэ тры гады служыць…

Пасля дэмабілізацыі, восенню 1950 года, ён паступіў ў Мінскае мастацкае вучылішча (зараз — Мінскі дзяржаўны мастацткі каледж імя А. К. Глебава. — Прым. аўтара). Скончыў яго за тры гады — быў выдатнікам. Атрымаў вышэйшую адукацыю ў Мінскім тэатральна-мастацкім інстытуце (зараз — Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў. — Прым. аўтара), дзе ягонымі выкладчыкамі былі мастакі Віталь Цвірка і Валянцін Волкаў. Група будучых жывапісцаў была «шматгалосая». Разам з Барысам Аракчэевым вучыліся, стаўшыя пазней знакамітымі, нашы класікі — Леанід Шчамялёў, Віктар Грамыка, Мікалай Залозны, Аляксандр Сямілетаў…  На пленэрах Цвірка заўсёды казаў: «Самы галоўны наш настаўнік — прырода».

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 56 38 755

Шмат палотнаў («На абпаленай зямлі», «Партызанская сям’я», «На заданне. Апошні наказ на дарогу») прысвечаны ваеннай тэме, бо юнацтва майстра прыпала на гады неверагодных выпрабаванняў. Адно з іх, знакавае, — «Янка Купала ў гады Вялікай Айчыннай вайны», над якім Б. Аракчэеў працаваў больш десяці гадоў.

— Мастак зрабіў два эскізы: у цёплай і халоднай колеравай гаме. У першым варыянце Янка Купала вельмі сумны, нягледзячы на вохрыстую, амаль сонечную палітру. Барыс Аракчэеў паказаў паэта ў вышыванцы, за яго спіной — савецкія войскі, якія адступаюць ад лініі фронту. На другім варыянце работы Купала больш бадзёры, з прыўзнятым настроем. Ён на сваім аўтамабілі праехаў убачыць наступленне савецкіх байцоў, — кажа вядучы навуковы супрацоўнік Дзяржаўнага літаратурнага музея Янкі Купалы Валянціна Ціханавецкая.

Апошні мазок

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 53 26 726 1

У першай палове 1960-х Барысу Аракчэеву далі майстэрню. Мастацтвазнаўца Барыс Крэпак ў сваім матэрыяле, апублікаваным у кнізе «Барыс Аракчэеў. Бэз малюецца на шчасце», ўспамінае, што ў гэтым памяшканні яны за кубачкам гарбаты ці бакалам сухога віна шмат размаўлялі «пра час і пра сябе». Б. Крэпак піша: «Аднойчы ён раптам сказаў мне, што калі прыйдзе апошні час, то хацеў бы быць пахаваны менавіта ў Беларусі. Я тады замахаў рукамі: навошта такія журботныя думкі, калі ўсё жыццё наперадзе? А ён мякка ўсміхнуўся: «Ты занадта малады, каб гэта разумець. Жыццё — такая дзіўная штуковіна, калі не ведаеш, што з табой здарыцца заўтра».

Мне таксама пашчаслівілася пабываць у майстэрні, якая знаходзіцца на рагу вуліц Леніна і Інтэрнацыянальнай. На першым паверсе — адзін з самых знакамітых сталічных рэстаранаў, над вывеской якога — картуш з пажаданнем мінчанам Carpe diem («Лаві дзень»), а таксама мемарыльная дошка аўтарства скульптара і фатографа Яўгена Колчава. Від з вокнаў — цуд! Плошча Свабоды, Ратуша, вежы Свята-Духава кафедральнага сабора, гатэль «Еўропа»… Нездарма гэты жывапісны від стаў галоўным героем на палотнах «Вокны Мінска» мастачкі Аксаны Аракчэевай.

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 56 39 300

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 56 39 057

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 53 34 591 1

Яна заварыла гарбату з мятай. У памяшканні цёпла і ўтульна (аж сыходзіць не хочацца!), на сценах — карціны, шмат кніг, эцюднік, на якім стаяла апошняя работа, і цікавыя рэчы, зробленыя рукамі яе таты. Напрыклад, вазы з карэйскай бярозы для пэндзлей, трохногі стул… Нібы дызайнер! А. Аракчэева захавала ўсё, што належыла мастаку. Рэчы ўсё памятаюць… Пад духмяную гарбату малодшая дачка падзялілася ўспамінамі.

— Тата даўно хацеў напісаць палотны, прысвечаныя Янке Купале. За дзесяць год да ставарэння твора ён рабіў эскізы. І вось гэты, у цёплай колеравай гаме, быў першым. Паглядзіце, які тут Купала… Не ў настроі. Ён прыехаў у Маскву як карэспандэнт. Праз пяць год тата вырашыў напісаць больш аптымістычнае палатно: як нашыя пайшлі ў наступ, — кажа А. Аракчэева.

У выніку Барыс Аракчэеў выбраў другі варыянт. Твор «Янка Купала ў гады Вялікай Айчыннай вайны» ён дапісваў да адкрыцця сумеснай з малодшай дачкой выставы «Усюды бачу моц жыцця. Янка Купала». Яе адкрыццё, як і планавалася, адбылося 22 сакавіка 2013 года. Але ўжо без мастака.

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 56 39 657

А. Аракчэева добра памятае той жудасны вечар. Амаль па часах можа аднавіць яго.

— Была нядзеля, 10 сакавіка. Я пісала партрэт таты да нашай сумеснай выставы, а тата дапісваў карціну, прысвечаную беларускаму песняру. У 18:00 я скончыла працаваць над жывапісным палатном, а тата — над сваім. Мы ў аднолькавы час скончылі пісаць! Тата з мамай сабраліся ў краму — у суседні дом. Па ўспамінах мамы, ён апрануў куртку, абуўся. Паглядзеў яшчэ раз на работу, падыйшоў да яе і зрабіў адзін мазок. Быццам бы апошніІ бацькі пайшлі за прадуктамі. Яны заўсёды разам, усе 57 гадоў. А калі вярталіся, прыкладна ў 19 гадзін, тата ўпаў каля пад’езда — сэрца спынілася. Мой тата пайшоў з жыцця з імем нашага песняра. Гэта сімвалічна, — успамінае А. Аракчэева.

Зараз яна рыхтуе да выдання лісты Барыса Аракчэева да сваёй жонкі Галі, музы, як ён казаў.

Фото: архіў А. Аракчэевай і аўтара

Облачно и туманно будет в Беларуси 28 ноября

Облачная погода будет преобладать в республике 28 ноября, сообщает корреспондент агентства «Минск-Новости» со ссылкой на Белгидромет.

priroda pogoda gorod stolyarov 7 kopiya

По данным синоптиков, в четверг по стране сгустится слабый туман. Местами возможны небольшие кратковременные осадки в виде дождя и мокрого снега. На дорогах образуется гололедица.

Ветер ожидается южный, юго-западный, 4–9 м/с.

Температура воздуха ночью будет колебаться от –3 °С до +3 °С.

Днем столбики термометров в Гомеле покажут 0… +2 °C, в Могилёве и Витебске — +1… +3 °C, в Минске воздух прогреется до +4 °С, в Бресте и Гродно — до +6 °С.