1200 90

«Каждая единица общественного транспорта за сутки трижды проходит санобработку и дезинфекцию». Репортаж из троллейбусного парка

Как на предприятии «Минсктранс» противостоят распространению COVID-19, узнал корреспондент агентства «Минск-Новости».

Троллейбусный парк № 2На проходной филиала «Троллейбусный парк № 2» всего несколько человек. Стоят на расстоянии друг от друга. При входе на стене — дозатор для обработки рук. «Извините, у нас карантин! На территорию предприятия можно пройти только с разрешения и в сопровождении руководства», — отчеканивает, наверное, уже в сотый раз охранник.

Комплексный план по профилактике коронавируса принят не только в «Минсктрансе», но и во всех его подразделениях, — отмечает первый заместитель директора — главный инженер Максим Курейчик. — У каждого из них свои особенности. В нашем парке размещены 15 дозаторов для обработки рук — в цехах, столовой, гардеробах, санузлах и других помещениях. Во всех диспетчерских пунктах установили дополнительные экраны. При медосвидетельствовании применяют бесконтактный алкотестер, обязательно измеряют температуру. Для обеззараживания воздуха в помещении используют кварцевую лампу. Перед сменой водителям выдают защитные маски, перчатки и флаконы с дезинфицирующим средством, хотя они и находятся в изолированной кабине. Чтобы минимизировать контакты при получении путевого листа (задания), дополнительно открыли эвакуационный выход. В коридорах на полу обозначили безопасное расстояние. Во всех помещениях производственных корпусов и административного здания, а также на диспетчерских станциях и в общежитии два раза в день проводят дезинфекцию, в выходные — один. Дверные ручки, перила, подоконники обрабатывают каждые два часа. Коронавирус непредсказуем, с ним нужно сражаться не только на передовой, но и в тылу. Любой сбой на Ванеева, 31, и диспетчерских станциях может сказаться также на перевозках пассажиров. Поэтому наши работники, а их более 800, должны быть защищены по максимуму. Сотрудников на больничном немного. Среди них, к сожалению, водитель с подтвержденным коронавирусом. Два контакта первого уровня на самоизоляции.

первый заместитель директора — главный инженер Максим КурейчикНа балансе парка сегодня 174 троллейбуса и 35 электробусов. В скором времени он пополнится 16 троллейбусами с автономным ходом, половина из них уже прибыла с МАЗа и проходит подготовку к эксплуатации. В первую смену на линию выходят 173 единицы техники, обслуживающие 19 маршрутов. Пассажиропоток в столице ощутимо снизился. Но подвижной состав этого и других филиалов «Минсктранса», как оказывается, стал выполнять даже больше рейсов, чем до эпидемии. И обусловлено это прежде всего созданием более безопасных условий проезда.

 

дезинфекция транспорта

В отделении мойки на обработке очередной троллейбус. Вот он прошел автоматический участок с большими щетками. Далее его поджидают два работника бригады мойщиков в специальной экипировке: комбинезонах, очках, перчатках, сапогах. У одного в руках парогенератор, у второго — ведро с ветошью. Оба направляются в салон.

Сложная эпидемическая обстановка вынудила нас расширить штат мойщиков транспортных средств, — продолжает собеседник. — В парке к 10 работникам добавились 6, на диспетчерских станциях их теперь 21, а было только 3. К слову, там обрабатываем подвижной состав и других филиалов, маршруты которых проходят рядом. Отмечу также, что в бригады специально набрали мужчин. Они приводят в порядок наиболее подверженную загрязнению заднюю часть техники. Каждая единица общественного транспорта за сутки трижды проходит санобработку и дезинфекцию. Более основательную проводят в ночную смену и на пересменке. В процессе обработки троллейбусы и электробусы проходят три этапа: сухую уборку салона, помывку корпуса и дезактивацию внутри всего, с чем может соприкоснуться пассажир, а также пола, потолка и окон. Кроме мастеров качество работы бригад мойщиков ежедневно проверяют и три руководителя филиала при выпуске на линию подвижного состава. В день на его обработку, а также 18 единиц гаражной техники, зданий и помещений парка, диспетчерских используем 820 литров разбавленных в нужной консистенции антибактериальных средств. Антисептика для рук уходит 13 литров, раньше — три.

дезинфекция транспортаФото автора

Смотрите также:

Дезинфекция-после каждого рейса. Как защищают пассажиров общественного транспорта в столицеДезинфекция-после каждого рейса. Как защищают пассажиров общественного транспорта в столице
Вода, мыло и хлор. В Минске дезинфицируют проезжую частьВода, мыло и хлор. В Минске дезинфицируют проезжую часть
telegram
Yandex Zen logo
Goolge logo
ГІСТОРЫЯ АДНОЙ КАРЦІНЫ. «Пайшоў з жыцця з імем нашага песняра…». Апошні твор Барыса Аракчэева

Апошні твор жывапісца і педагога Барыса Аракчэева — «Янка Купала ў гады Вялікай Айчыннай вайны». Пасля ягонай смерці малодшая дачка — мастак, ілюстратар дзіцячых кніг, куратар Аксана Аракчэева ў 2014 годзе падарыла Дзяржаўнаму літаратурнаму музею Янкі Купалы карціну і два эскізы. Якую гісторыю скрывае ваеннае палатно з выявай беларускага песняра — у матэрыяле карэспандэнта агенцтва «Мінск-Навіны».

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 53 29 896

Настаўнікі

Барыс Аракчэеў нарадзіўся ў Яраслаўлі, але сваё жыццё прысвяціў Мінску. Ён, пятнаццацігадовы юнак, сустрэў вайну ў роднай вёсцы Турбанава. Барыс — адзіны карміцель у сям’і. Бацькі не было ў жывых, маці — інвалід, два малодшыя браты і дзве сястры. Працаваў у калгасе, і ў канцы 1943 года дабіўся таго, каб яго прызвалі ў Чырвоную Армію. З Кірава ў 1944 годзе адправілі ў Беларусь. Служыў у Бабруйску, а пасля перамогі — чарцёжнікам аператыўнага ўпраўлення штаба Беларускай ваеннай акругі ў Мінску. У той жа час пачаў наведваць заняткі ў студыі Валянціна Волкава.

Аднойчы Барыс Аракчэеў пісаў эцюд у Цэнтральным дзіцячым парку імя Максіма Горкага. Да яго падыйшлі Валянцін Волкаў і Віталь Цвірка. Апошні сказаў: «Адзіны салдат піша, а мастакоў няма. Малайчына, паступай у вучэльню — дзверы адчынены». А яму яшчэ тры гады служыць…

Пасля дэмабілізацыі, восенню 1950 года, ён паступіў ў Мінскае мастацкае вучылішча (зараз — Мінскі дзяржаўны мастацткі каледж імя А. К. Глебава. — Прым. аўтара). Скончыў яго за тры гады — быў выдатнікам. Атрымаў вышэйшую адукацыю ў Мінскім тэатральна-мастацкім інстытуце (зараз — Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў. — Прым. аўтара), дзе ягонымі выкладчыкамі былі мастакі Віталь Цвірка і Валянцін Волкаў. Група будучых жывапісцаў была «шматгалосая». Разам з Барысам Аракчэевым вучыліся, стаўшыя пазней знакамітымі, нашы класікі — Леанід Шчамялёў, Віктар Грамыка, Мікалай Залозны, Аляксандр Сямілетаў…  На пленэрах Цвірка заўсёды казаў: «Самы галоўны наш настаўнік — прырода».

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 56 38 755

Шмат палотнаў («На абпаленай зямлі», «Партызанская сям’я», «На заданне. Апошні наказ на дарогу») прысвечаны ваеннай тэме, бо юнацтва майстра прыпала на гады неверагодных выпрабаванняў. Адно з іх, знакавае, — «Янка Купала ў гады Вялікай Айчыннай вайны», над якім Б. Аракчэеў працаваў больш десяці гадоў.

— Мастак зрабіў два эскізы: у цёплай і халоднай колеравай гаме. У першым варыянце Янка Купала вельмі сумны, нягледзячы на вохрыстую, амаль сонечную палітру. Барыс Аракчэеў паказаў паэта ў вышыванцы, за яго спіной — савецкія войскі, якія адступаюць ад лініі фронту. На другім варыянце работы Купала больш бадзёры, з прыўзнятым настроем. Ён на сваім аўтамабілі праехаў убачыць наступленне савецкіх байцоў, — кажа вядучы навуковы супрацоўнік Дзяржаўнага літаратурнага музея Янкі Купалы Валянціна Ціханавецкая.

Апошні мазок

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 53 26 726 1

У першай палове 1960-х Барысу Аракчэеву далі майстэрню. Мастацтвазнаўца Барыс Крэпак ў сваім матэрыяле, апублікаваным у кнізе «Барыс Аракчэеў. Бэз малюецца на шчасце», ўспамінае, што ў гэтым памяшканні яны за кубачкам гарбаты ці бакалам сухога віна шмат размаўлялі «пра час і пра сябе». Б. Крэпак піша: «Аднойчы ён раптам сказаў мне, што калі прыйдзе апошні час, то хацеў бы быць пахаваны менавіта ў Беларусі. Я тады замахаў рукамі: навошта такія журботныя думкі, калі ўсё жыццё наперадзе? А ён мякка ўсміхнуўся: «Ты занадта малады, каб гэта разумець. Жыццё — такая дзіўная штуковіна, калі не ведаеш, што з табой здарыцца заўтра».

Мне таксама пашчаслівілася пабываць у майстэрні, якая знаходзіцца на рагу вуліц Леніна і Інтэрнацыянальнай. На першым паверсе — адзін з самых знакамітых сталічных рэстаранаў, над вывеской якога — картуш з пажаданнем мінчанам Carpe diem («Лаві дзень»), а таксама мемарыльная дошка аўтарства скульптара і фатографа Яўгена Колчава. Від з вокнаў — цуд! Плошча Свабоды, Ратуша, вежы Свята-Духава кафедральнага сабора, гатэль «Еўропа»… Нездарма гэты жывапісны від стаў галоўным героем на палотнах «Вокны Мінска» мастачкі Аксаны Аракчэевай.

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 56 39 300

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 56 39 057

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 53 34 591 1

Яна заварыла гарбату з мятай. У памяшканні цёпла і ўтульна (аж сыходзіць не хочацца!), на сценах — карціны, шмат кніг, эцюднік, на якім стаяла апошняя работа, і цікавыя рэчы, зробленыя рукамі яе таты. Напрыклад, вазы з карэйскай бярозы для пэндзлей, трохногі стул… Нібы дызайнер! А. Аракчэева захавала ўсё, што належыла мастаку. Рэчы ўсё памятаюць… Пад духмяную гарбату малодшая дачка падзялілася ўспамінамі.

— Тата даўно хацеў напісаць палотны, прысвечаныя Янке Купале. За дзесяць год да ставарэння твора ён рабіў эскізы. І вось гэты, у цёплай колеравай гаме, быў першым. Паглядзіце, які тут Купала… Не ў настроі. Ён прыехаў у Маскву як карэспандэнт. Праз пяць год тата вырашыў напісаць больш аптымістычнае палатно: як нашыя пайшлі ў наступ, — кажа А. Аракчэева.

У выніку Барыс Аракчэеў выбраў другі варыянт. Твор «Янка Купала ў гады Вялікай Айчыннай вайны» ён дапісваў да адкрыцця сумеснай з малодшай дачкой выставы «Усюды бачу моц жыцця. Янка Купала». Яе адкрыццё, як і планавалася, адбылося 22 сакавіка 2013 года. Але ўжо без мастака.

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 56 39 657

А. Аракчэева добра памятае той жудасны вечар. Амаль па часах можа аднавіць яго.

— Была нядзеля, 10 сакавіка. Я пісала партрэт таты да нашай сумеснай выставы, а тата дапісваў карціну, прысвечаную беларускаму песняру. У 18:00 я скончыла працаваць над жывапісным палатном, а тата — над сваім. Мы ў аднолькавы час скончылі пісаць! Тата з мамай сабраліся ў краму — у суседні дом. Па ўспамінах мамы, ён апрануў куртку, абуўся. Паглядзеў яшчэ раз на работу, падыйшоў да яе і зрабіў адзін мазок. Быццам бы апошніІ бацькі пайшлі за прадуктамі. Яны заўсёды разам, усе 57 гадоў. А калі вярталіся, прыкладна ў 19 гадзін, тата ўпаў каля пад’езда — сэрца спынілася. Мой тата пайшоў з жыцця з імем нашага песняра. Гэта сімвалічна, — успамінае А. Аракчэева.

Зараз яна рыхтуе да выдання лісты Барыса Аракчэева да сваёй жонкі Галі, музы, як ён казаў.

Фото: архіў А. Аракчэевай і аўтара

Облачно и туманно будет в Беларуси 28 ноября

Облачная погода будет преобладать в республике 28 ноября, сообщает корреспондент агентства «Минск-Новости» со ссылкой на Белгидромет.

priroda pogoda gorod stolyarov 7 kopiya

По данным синоптиков, в четверг по стране сгустится слабый туман. Местами возможны небольшие кратковременные осадки в виде дождя и мокрого снега. На дорогах образуется гололедица.

Ветер ожидается южный, юго-западный, 4–9 м/с.

Температура воздуха ночью будет колебаться от –3 °С до +3 °С.

Днем столбики термометров в Гомеле покажут 0… +2 °C, в Могилёве и Витебске — +1… +3 °C, в Минске воздух прогреется до +4 °С, в Бресте и Гродно — до +6 °С.