1200 90

За неделю — до 1 000 рублей. Пообщались с курьером, который развозит зимой заказы на велосипеде

В холодную снежную погоду совсем не хочется идти в ближайшее кафе или даже в магазин за продуктами. Хорошо, что на такие случаи у многих заведений есть услуга доставки — сидишь дома в тепле и дожидаешься горячую еду. Тяжело ли работать ребятам в службе доставки, через какие трудности они проходят и как оплачивается их нелегкое дело, выясняла корреспондент агентства «Минск-Новости».

bike g25bfb745d 1280

Фото носит иллюстративный характер, pixabay.com

Максима (имя изменено) встретила возле одного популярного заведения быстрого питания. Несмотря на снежную погоду и лед под ногами, парень развозил заказы на велосипеде. Знакомимся.

— Мне 21 год, окончил этим летом юридический факультет по специальности «Адвокатура и нотариат». Я минчанин, живу с родителями, квартиру не снимаю. Это моя не первая работа. После первого курса подрабатывал на заводе «Горизонт» на сборке СВЧ-печей. Потом работал год и девять месяцев в одном из ресторанов быстрого питания. Между третьим и четвертым курсом срочно нужны были деньги на оплату университета, поэтому уволился и поехал летом в Польшу на склады мебельного магазина, — начинает рассказ о себе Максим.

С октября прошлого года парень работает в популярном сервисе доставки. График очень плотный и тяжелый, не каждый выдержит такую нагрузку: 6–7 дней в неделю по 12–14 часов. Однако такой ритм он выбрал сам.

— Работаю через специальное приложение для курьеров. В нем есть слоты — это время, когда мне приходят заказы. Максимальное количество часов, которые можно отработать в день, — 14, раньше — только 12. Слот может быть свободным и плановым. В свободном вы начинаете и заканчиваете работать, когда захотите. А в плановом есть определенные время и локации, а также часовая гарантия, своеобразная минималка: 4 рубля в час для пешего и велокурьера и 8 рублей — для автокурьера. Если сумма за заказы перебила гарантию, то выплачивают сумму за заказы, а если нет, то минималку, — кратко рассказал о принципах работы Максим.

За невыход на плановый слот штрафуют. Например, если брать в расчет гарантию (4 рубля в час), то за 8 часов пропущенного рабочего дня выходит минус 32 рубля от зарплаты. Если, конечно, не представить доказательства того, что это произошло из-за болезни или, допустим, поломки велосипеда (тогда штраф компенсируется). Больничные не оплачиваются. Зарплату выдают каждую неделю: летом в неделю выходило 400–600 рублей, сейчас — от 700 до 1 000 рублей. Факторы, которые ее повышают, — погода, дни зарплат, количество курьеров на линии.

Один раз пролил напиток на ковер клиента

Как и в каждой работе, в сфере доставки есть масса трудностей. Например, могут случаться технические неисправности с велосипедом. Если в это время парень далеко от дома или ближайших веломастерских, то приходится идти пешком. Еще бывают неполадки в самом приложении для курьеров. По словам Максима, в последнее время сбои участились — из-за этого работа просто останавливается, так как заказы не приходят.

— С клиентами конфликтов не было ни разу, даже если напитки проливались. Помню, летом пролил на коврик колу, потому что не была надета вторая крышка на стакан. Клиент, конечно, был недоволен, но он, славу богу, оставил только предупреждение в еженедельном отчете по качеству. А вот с ресторанами как раз конфликты частые: из-за долгой готовки, плохой упаковки напитков и др. Самое неприятное лично для меня — возить кофе и пиццы. Напиток сильно пахнет, и после него надо проветривать сумку, а пиццу нужно возить горизонтально, что очень неудобно, — поделился собеседник.

ksoz3tavd8c80fl8

Фото носит иллюстративный характер

На велосипеде — и летом, и зимой

Одни курьеры работают пешком, другие — на личном транспорте. Только если летом разъезжать на велосипеде комфортно, то сейчас, в зимнюю погоду, это чревато последствиями. Хотя Максим за этот снежный период еще ни разу не попадал в ДТП или опасные ситуации на своем экологичном транспорте.

— Трудности бывают только во дворах, где снег не убирают. Тогда приходится спешиваться и нести либо вести велосипед. Если погода совсем уж плохая, то не рискую. Например, на днях был сильный снегопад, да еще ледяной дождь пошел, поэтому я решил закончить работу часа в четыре. Прошлая зима была более мягкая, чем начало этой, — добавил парень.

Действительно, зима в этом году мало того что пришла рано, так и показывает себя во всей красе. То температура резко упадет, то заметет все дороги за ночь, то после дождя асфальт превращается в один бесконечный каток. Порой просто пройти небольшое расстояние от дома до магазина или кафе бывает тяжело, а гонять с утра до вечера по улице на велосипеде — то ли сумасшествие, то ли героизм. Но для Максима такая погода не преграда, он носит по две пары теплых носков и термобелье, пьет горячие напитки, чтобы не подхватить простуду, и в перерывах утоляет голод любимой шаурмой. Жаловаться некогда — надо работать.

Смотрите также:

telegram
Yandex Zen logo
Goolge logo
ГІСТОРЫЯ АДНОЙ КАРЦІНЫ. «Пайшоў з жыцця з імем нашага песняра…». Апошні твор Барыса Аракчэева

Апошні твор жывапісца і педагога Барыса Аракчэева — «Янка Купала ў гады Вялікай Айчыннай вайны». Пасля ягонай смерці малодшая дачка — мастак, ілюстратар дзіцячых кніг, куратар Аксана Аракчэева ў 2014 годзе падарыла Дзяржаўнаму літаратурнаму музею Янкі Купалы карціну і два эскізы. Якую гісторыю скрывае ваеннае палатно з выявай беларускага песняра — у матэрыяле карэспандэнта агенцтва «Мінск-Навіны».

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 53 29 896

Настаўнікі

Барыс Аракчэеў нарадзіўся ў Яраслаўлі, але сваё жыццё прысвяціў Мінску. Ён, пятнаццацігадовы юнак, сустрэў вайну ў роднай вёсцы Турбанава. Барыс — адзіны карміцель у сям’і. Бацькі не было ў жывых, маці — інвалід, два малодшыя браты і дзве сястры. Працаваў у калгасе, і ў канцы 1943 года дабіўся таго, каб яго прызвалі ў Чырвоную Армію. З Кірава ў 1944 годзе адправілі ў Беларусь. Служыў у Бабруйску, а пасля перамогі — чарцёжнікам аператыўнага ўпраўлення штаба Беларускай ваеннай акругі ў Мінску. У той жа час пачаў наведваць заняткі ў студыі Валянціна Волкава.

Аднойчы Барыс Аракчэеў пісаў эцюд у Цэнтральным дзіцячым парку імя Максіма Горкага. Да яго падыйшлі Валянцін Волкаў і Віталь Цвірка. Апошні сказаў: «Адзіны салдат піша, а мастакоў няма. Малайчына, паступай у вучэльню — дзверы адчынены». А яму яшчэ тры гады служыць…

Пасля дэмабілізацыі, восенню 1950 года, ён паступіў ў Мінскае мастацкае вучылішча (зараз — Мінскі дзяржаўны мастацткі каледж імя А. К. Глебава. — Прым. аўтара). Скончыў яго за тры гады — быў выдатнікам. Атрымаў вышэйшую адукацыю ў Мінскім тэатральна-мастацкім інстытуце (зараз — Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў. — Прым. аўтара), дзе ягонымі выкладчыкамі былі мастакі Віталь Цвірка і Валянцін Волкаў. Група будучых жывапісцаў была «шматгалосая». Разам з Барысам Аракчэевым вучыліся, стаўшыя пазней знакамітымі, нашы класікі — Леанід Шчамялёў, Віктар Грамыка, Мікалай Залозны, Аляксандр Сямілетаў…  На пленэрах Цвірка заўсёды казаў: «Самы галоўны наш настаўнік — прырода».

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 56 38 755

Шмат палотнаў («На абпаленай зямлі», «Партызанская сям’я», «На заданне. Апошні наказ на дарогу») прысвечаны ваеннай тэме, бо юнацтва майстра прыпала на гады неверагодных выпрабаванняў. Адно з іх, знакавае, — «Янка Купала ў гады Вялікай Айчыннай вайны», над якім Б. Аракчэеў працаваў больш десяці гадоў.

— Мастак зрабіў два эскізы: у цёплай і халоднай колеравай гаме. У першым варыянце Янка Купала вельмі сумны, нягледзячы на вохрыстую, амаль сонечную палітру. Барыс Аракчэеў паказаў паэта ў вышыванцы, за яго спіной — савецкія войскі, якія адступаюць ад лініі фронту. На другім варыянце работы Купала больш бадзёры, з прыўзнятым настроем. Ён на сваім аўтамабілі праехаў убачыць наступленне савецкіх байцоў, — кажа вядучы навуковы супрацоўнік Дзяржаўнага літаратурнага музея Янкі Купалы Валянціна Ціханавецкая.

Апошні мазок

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 53 26 726 1

У першай палове 1960-х Барысу Аракчэеву далі майстэрню. Мастацтвазнаўца Барыс Крэпак ў сваім матэрыяле, апублікаваным у кнізе «Барыс Аракчэеў. Бэз малюецца на шчасце», ўспамінае, што ў гэтым памяшканні яны за кубачкам гарбаты ці бакалам сухога віна шмат размаўлялі «пра час і пра сябе». Б. Крэпак піша: «Аднойчы ён раптам сказаў мне, што калі прыйдзе апошні час, то хацеў бы быць пахаваны менавіта ў Беларусі. Я тады замахаў рукамі: навошта такія журботныя думкі, калі ўсё жыццё наперадзе? А ён мякка ўсміхнуўся: «Ты занадта малады, каб гэта разумець. Жыццё — такая дзіўная штуковіна, калі не ведаеш, што з табой здарыцца заўтра».

Мне таксама пашчаслівілася пабываць у майстэрні, якая знаходзіцца на рагу вуліц Леніна і Інтэрнацыянальнай. На першым паверсе — адзін з самых знакамітых сталічных рэстаранаў, над вывеской якога — картуш з пажаданнем мінчанам Carpe diem («Лаві дзень»), а таксама мемарыльная дошка аўтарства скульптара і фатографа Яўгена Колчава. Від з вокнаў — цуд! Плошча Свабоды, Ратуша, вежы Свята-Духава кафедральнага сабора, гатэль «Еўропа»… Нездарма гэты жывапісны від стаў галоўным героем на палотнах «Вокны Мінска» мастачкі Аксаны Аракчэевай.

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 56 39 300

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 56 39 057

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 53 34 591 1

Яна заварыла гарбату з мятай. У памяшканні цёпла і ўтульна (аж сыходзіць не хочацца!), на сценах — карціны, шмат кніг, эцюднік, на якім стаяла апошняя работа, і цікавыя рэчы, зробленыя рукамі яе таты. Напрыклад, вазы з карэйскай бярозы для пэндзлей, трохногі стул… Нібы дызайнер! А. Аракчэева захавала ўсё, што належыла мастаку. Рэчы ўсё памятаюць… Пад духмяную гарбату малодшая дачка падзялілася ўспамінамі.

— Тата даўно хацеў напісаць палотны, прысвечаныя Янке Купале. За дзесяць год да ставарэння твора ён рабіў эскізы. І вось гэты, у цёплай колеравай гаме, быў першым. Паглядзіце, які тут Купала… Не ў настроі. Ён прыехаў у Маскву як карэспандэнт. Праз пяць год тата вырашыў напісаць больш аптымістычнае палатно: як нашыя пайшлі ў наступ, — кажа А. Аракчэева.

У выніку Барыс Аракчэеў выбраў другі варыянт. Твор «Янка Купала ў гады Вялікай Айчыннай вайны» ён дапісваў да адкрыцця сумеснай з малодшай дачкой выставы «Усюды бачу моц жыцця. Янка Купала». Яе адкрыццё, як і планавалася, адбылося 22 сакавіка 2013 года. Але ўжо без мастака.

izobrazhenie viber 2024 11 27 11 56 39 657

А. Аракчэева добра памятае той жудасны вечар. Амаль па часах можа аднавіць яго.

— Была нядзеля, 10 сакавіка. Я пісала партрэт таты да нашай сумеснай выставы, а тата дапісваў карціну, прысвечаную беларускаму песняру. У 18:00 я скончыла працаваць над жывапісным палатном, а тата — над сваім. Мы ў аднолькавы час скончылі пісаць! Тата з мамай сабраліся ў краму — у суседні дом. Па ўспамінах мамы, ён апрануў куртку, абуўся. Паглядзеў яшчэ раз на работу, падыйшоў да яе і зрабіў адзін мазок. Быццам бы апошніІ бацькі пайшлі за прадуктамі. Яны заўсёды разам, усе 57 гадоў. А калі вярталіся, прыкладна ў 19 гадзін, тата ўпаў каля пад’езда — сэрца спынілася. Мой тата пайшоў з жыцця з імем нашага песняра. Гэта сімвалічна, — успамінае А. Аракчэева.

Зараз яна рыхтуе да выдання лісты Барыса Аракчэева да сваёй жонкі Галі, музы, як ён казаў.

Фото: архіў А. Аракчэевай і аўтара

Облачно и туманно будет в Беларуси 28 ноября

Облачная погода будет преобладать в республике 28 ноября, сообщает корреспондент агентства «Минск-Новости» со ссылкой на Белгидромет.

priroda pogoda gorod stolyarov 7 kopiya

По данным синоптиков, в четверг по стране сгустится слабый туман. Местами возможны небольшие кратковременные осадки в виде дождя и мокрого снега. На дорогах образуется гололедица.

Ветер ожидается южный, юго-западный, 4–9 м/с.

Температура воздуха ночью будет колебаться от –3 °С до +3 °С.

Днем столбики термометров в Гомеле покажут 0… +2 °C, в Могилёве и Витебске — +1… +3 °C, в Минске воздух прогреется до +4 °С, в Бресте и Гродно — до +6 °С.